Dikiş makinasının sesi oldukça büyük bir terapi oluyor benim için.Moralimin diplerde süründüğü zamanlarda en büyük çıkış noktam oldu. Tıkır tıkır dikerken biraz rahatladım.
Başlangıçta kalıpla dikerdim. Şimdi anlık dikiş hevesim olunca, çocuklarda tepemde dolanınca pratikten kıyafetlerini kalıp olarak kullanıyorum.
Eteğin kumaşı perşembe pazarından parça dalgıç kumaş.Dikişsiz tam daire kloş etek. Beline lastik taktım sadece. Dönen etek diye severek giyiyor. Etek döndükçe keyfine diyecek olmuyor.
Erkan Efe'nin pantolonun kumaşı da Bursa kumaş pazarından anneme aldığım eteklik kumaşın kalanından. Pantolonunu üzerine koyup kestim. Dar paça biraz harem tarzında bişey.
Tam bir dede tarzı oldu.
Belin ön kısmı pileli arkası lastikli doğaçlama bir çalışma oldu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder