Hamileliğimin son haftalarında gitmiştik bu parka. En sevdiğim hamilelik fotolarımıda burda çektirmiştim. Hayatımda en sevdiğim dönemler hamilelik dönemlerim. karnında minicik bir kalp taşıyor olmak, onun kıpırtıları... Allahım herkese yaşatsın.
Asyam evimizin en miniğiyken. Kardeşini henüz kıskanmıyor, ne zaman gelecek hadi gelsin artık diye dört gözle beklerken ki zamanlar...
Zaman öyle geçip gidiyor ki. Efe doğalı 3 ay geçti. Asya 3,5 yaşını geride bırakıyor. Fotoğraflarda olmasa farketmeyeceğiz unutup gideceğiz eskileri. Yukarıdaki iki resim arasında 16 ay var. Asya daltonların en küçüğünün boyunu geçmiş bile.
Gece gece iyi nostlaji yaptım. Ama eklenecek o kadar çok anı var ki. Uzunca bir aradan sonra biyerden başlamalıyım yeniden. Unutulup gitsin istemiyorum.
Enn sevdiklerim, bitaneciklerim Allahım iyilerle karşılaştırsın ikisinide, herkesin yavrusunuda Allah korusun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder